पंजाबी लोकगीत लिरिक्स Punjabi Lokgeet Geet Lyrics
साडा चिड़ियाँ दा चंबा वे / पंजाबी लोकगीत
साडा चिड़ियाँ दा चंबा वे
बाबल असां उड़ जाणा
साडी लम्मी उडारी वे
बाबल केहड़े देस जाणा
तेरे महिलां दे विच विच वे
बाबल चरखा कौन कत्ते?
मेरियां कत्तन पोतरियाँ
धिए घर जा अपणे
तेरे महिलां दे विच विच वे
बाबल गुडियां कौण खेडे?
मेरियां खेडण पोतरियाँ
धिए घर जा अपणे
मेरा छुट्या कसीदा वे
बाबल दस कौन कडे?
मेरियां कडन पोतरियाँ
धिए घर जा अपणे
तेरे बागां दे विच विच वे
बाबल डोला नहीं लंघदा
इक टहनी पुट देवाँ
धिए घर जा अपणे
तेरियां भिडीयाँ गलियाँ'च वे
बाबल डोला नहीं लंघदा
इक इट पुटा देवाँ
धिए घर जा अपणे
मेनू हीरे हीरे आखे हाय / पंजाबी लोकगीत
मेनू हीरे हीरे आखे हाय
नी मुंडा लम्बरा दा ,
मेनू वांग शुदैयाँ छनके
हाय नी मुंडा लम्बर दा ,
नी मुंडा लम्बर दा!
सुबा सवारे उठ नदिया
मैं जानी आ
मल मल दही दियाँ फुटियां नहौनियां ,
नी उहदे पाणी च सुनींदे हासे ,
हाय नी मुंडा लम्बरा दा,
मेनू वांग शुदैयाँ छणके
मुंडा लम्बर दा
हाय नी मुंडा लम्बरा दा,
सुबा सवारे उठ खुही मे जानीआ
सुहा शुआ गहरा जद धके मै लौनी आ ,
मैनू लगा मेरी वखी संग जापे ,
हाय नी मुंडा लम्बरा दा,
मेनू वांग शुदैयाँ छणके
मुंडा लम्बर दा
हाय नी मुंडा लम्बरा दा,
सुबा सवेरे उठ बागे मैं जानीआ
बागे मैं जानीआ, नी बागे मैं जानीआ
चुन चुन मरुआ चमेली मैं लैउनीआ ,
उहदे साह दी सुगंध औंदी जापे ,
हाय नी मुंडा लम्बरा दा,
मैंनू वांग शुदैयाँ छणके
मुंडा लम्बर दा
हाय नी मुंडा लम्बरा दा
वे लै दे मैंनू मखमल दी पख्खी घुंगुरुँआं वाली / पंजाबी लोकगीत
वे लै दे मैंनू मखमल दी पख्खी घुंगुरुँआं वाली,
वे लै दे मैंनू मखमल दी पख्खी घुंगुरुँआं वाली ।
कीता मुड़के पाणी पाणी,
भिज गया मेरा सूट जापानी,
पिघले गर्मी नाल जवानी,
मखणा नाल जो पाली,
वे लै दे मैंनू मखमल दी पख्खी घुंगुरुँआं वाली ।
रंग मेरा जिवें अंब सिन्दूरी,
कूले हथ्थ जिओं घ्यो दी चूरी,
फूँक भरा ए पख्खा खजूरी,
तलियां दी जड़ गाली,
वे लै दे मैंनू मखमल दी पख्खी घुंगुरुँआं वाली ।
रूप मेरे दा जे लैणा नज़ारा,
सुण वे पिंड देया लम्बड़दारा,
मन्न लै आखा ना ला लारा,
कहन्दीऊ हीर सियाली,
वे लै दे मैंनू मखमल दी पख्खी घुंगुरुँआं वाली ।
बिजली दे पख्खेयाँ लाईयां बहारां,
सुखी शहर दियाँ सब मुटियारां,
झल्लन पखियाँ पिंड दीआं नारां,
आये न बिजली हाली,
वे लै दे मैंनू मखमल दी पख्खी घुंगुरुँआं वाली ।
मधानियाँ, ओये मेरेया डाडेया रब्बा / पंजाबी लोकगीत
मधानियाँ,
हाय ओये मेरेया डाडेया रब्बा,
किन्ना जम्मियाँ किन्ना ने ले जाणीयाँ ।
हाय छोले,
बाबुल तेरे मैहलां विच्चों
सत रंगिया कबूतर बोले ।
हाय पावे,
बाबुल तेरे मैहलां विच्चों
ठंडी हवा पूरे दी आवे ।
हाय फीता,
ऐना सकेयाँ वीरां ने
डोला टोर के अगां नू कीता ।
हाय फीता,
ऐना सकीयां भाबियाँ ने
डोला टोर के कच्चा दुध पीता ।
हाय कलियाँ,
मावां धीयाँ मिलन लग्गीयां
चारे कंधां ने चबारे दियां हल्लियाँ
डाची वालेया मोड़ मुहाल वे / पंजाबी लोकगीत
डाची वालेआ मोड़ मुहार वे
सोहणी वालेआ लै चल नाल वे
डाची वालेआ मोड़ मुहार वे...
तेरी डाची दे गल विच्च टल्लीआं
वे मैं पीर मनावन चलीआं
तेरी डाची दी सोहनी चाल वे
ओये डाची वालेया मोड़ मुहार वे...
तेरी डाची थलां नू चीरनी
वे मैं पीरां नू सुख्खनी आ खीरनी
आके तक्क जा साडा हाल वे
ओये डाची वालेआ मोड़ मुहार वे...
तेरी डाची दे चुम्नीआं पैर वे
तेरे सिर दी मंगनीआं खैर वे
साडी जिंदड़ी नू एन्ज न गाल वे
ओये डाची वालेआ मोड़ मुहार वे...
तेरी डाची तों सदके मैं जानीआं
पंजा पीरां नू पई मैं मनानिआँ.
सुख्खां सुखनिआँ तेरियां लाल वे
ओये डाची वालेआ मोड़ मुहार वे...
डाची वालेआ मोड़ मुहार वे
सोहणी वालेआ लै चल नाल वे...
मावां ते धियां रल बैठियाँ नी माये / पंजाबी लोकगीत
मावां ते धियां रल बैठियाँ नी माये ,
कोई कर दियाँ कोल कलाप
नि कनका लमियाँ धियां क्यूँ जामियाँ नी माये ,
मावां ते धियां दी दोस्ती नी माये ,
कोई टूट दी ए कैहरां दे नाल ,
नि कनका लमियाँ धियां क्यूँ जामियाँ नी माये ,
कनका निसृयाँ धियां विसृयाँ
दूरों ते आये सां चल के नी माये ,
तेरे दर विच रहीयां खलो ,
वीरन न पूछिया सुख सूनेहा माये ,
भाभियाँ ने दिता न प्यार ,
नि कनका लमियाँ धियां क्यूँ जामियाँ नी माये ,
कनका निसृयाँ धियां विसृयाँ
डोली नू आयीं अर्का नी माये ,
मेरे सालू नू आया नी लंगार ,
आगे तां मिलदी सी नित नी माये ,
हूँ दित्ता इ कानू बिसार ..
नि कनका लमियाँ धियां क्यूँ जामियाँ नी माये ,
कनका निसृयाँ धियां क्यूँ बिसृयाँ माये ....
कोठे ते चढ़ के वेखदी नी माये ,
कोई वेखदीयां वीरे दा राह ,
दूरों तां वेखन मेरा वीर पया आये ,
मेरे आया इ साह विच साह ,
नि कनका लमियाँ धियां क्यूँ जामियाँ नी माये ,
कनका निसृयाँ धियां क्यूँ बिसृयाँ माये ....
जींद निमानी पाये होक्के भरदी ,
तेरे बिना मेरा कोई न दर्दी...
कनका लमियाँ नी धियां क्यूँ जामियाँ नी माये ,
कनका निसृयाँ धियां क्यूँ बिसृयाँ माये ....
बूए ते बहिंदी आँ सामणे नी माये ,
नी मैं लवां भरावां दा नाम ,
कनका लमियाँ नी धियां क्यूँ जामियाँ नी माये ,
कनका निसृयाँ धियां क्यूँ बिसृयाँ माये ....
किसे गवान्डन ने दसया नी माये,
के तेरा आया ए पियु ते भराह ,
मन विच आया कि छेड़दियाँ नी माये ,
मेरे हाँ नू लगिय इ च ,
कनका लमियाँ नी धियां क्यूँ जामियाँ नी माये ,
कनका निसृयाँ धियां क्यूँ बिसृयाँ माये ....
भाभियाँ वांग सहेलियां नी माये ,
मेरे वीरान दी तनदी चानण ,
भाभियाँ मारण जन्द्रे नी माये ,
मेरा हुन कोई दावा वी न,
कनका लमियाँ नी धियां क्यूँ जामियाँ नी माये ,
कनका निसृयाँ धियां क्यूँ बिसृयाँ माये ....
मिटटी दा बुत में बनऔनी माये ,
उसदे गल लग के रोनीयाँ
मिट्टी दा बुत न बोल्दा नी माये
ओहदे गल लगन दा हाल कहाँ ,
कनका लमियाँ नी धियां क्यूँ जामियाँ नी माये ,
कनका निसृयाँ धियां क्यूँ बिसृयाँ माये ....
लट्ठे दी चदार उत्ते सलेटी रंग माहिया / पंजाबी लोकगीत
लट्ठे दी चदार उत्ते सलेटी रंग माहिया
आवो सामणे कोलों दी रुस के न लंग माहिया
चन्ना कंदा तूं मरिया अख वे
साडे आटे दे विच हथ वे
लट्ठे दी चादर उत्ते सलेटी रंग माहिया
आवो सामणे कोलों दी रुस के न लंग माहिया
चन्ना वेख के न साडे वाल हस वे
साडी माँ पइ करेंदिये ए शक वे
लट्ठे दी चादर उत्ते सलेटी रंग माहिया
आवो सामणे कोलों दी रुस के न लंग माहिया
गल्लां गोरियां ते काला काला तिल वे
सन्नू अज पिछवाड़े मिल वे
लट्ठे दी चादर उत्ते सलेटी रंग माहिया
आवो सामणे कोलो दी रुस के न लंग माहिया
गल्लां गोरियां ते काला काला तिल वे
साड़ा कड़ के लेगया दिल वे
लट्ठे दी चादर उत्ते सलेटी रंग माहिया
आवो सामणे कोलो दी रुस के न लंग माहिया
तेरी माँ ने चाडया साग वे
असां मंग्या ते मिलया जवाब वे
लट्ठे दी चादर उत्ते सलेटी रंग माहिया
आवो सामणे कोलो दी रुस के न लंग माहिया
तेरी माँ ने चाड़ियाँ ए गंदालां
असां मंगियाँ ते पैगयिया दंदलान अनवां
लट्ठे दी चदार उत्ते सलेटी रंग माहिया
आवो सामणे कोलो दी रुस के न लंग माहिया
तेरी माँ ने चेद्य ए खीर वे
अस्सां मांगी ते पैगई पीढ वे
लट्ठे दी चादर उत्ते सलेटी रंग माहिया
आवो सामणे कोलो दी रुस के न लंग माहिया
साड़े दिल विच की की वासियां
न तूं पुछियाँ ते न असी दसियाँ
लट्ठे दी चादर उत्ते सलेटी रंग माहिया
आवो सामणे कोलो दी रुस के न लंग माहिया
नन्द ते भाबो रल मिल बेठियाँ ते / पंजाबी लोकगीत
नन्द ते भाबो रल मिल बेठियाँ ते
करदियाँ कोल कलाप
जे मेरे घर लड़का होया नी नणदे देसा में फुलजडियाँ
वीरन दे घर लड़का जे होया
लोक वदइयां दे
लोक वदायियाँ लै जे बैठे वे राजे
भैण वदायियाँ दे
भैण वदायियाँ नहीं जे लैंदी वे लोको
मंगदीये फुलजडियाँ
फुलजडियाँ वडे शावां दे घर नी भैणे
साडे नहीं फुलजडियाँ
ओ गई ओ गई रुस वे गई ए भैणा
ओ गई ए अटकों पार
वीरन ने फुलजडियाँ दित्तियां वे लोको
आन्दिसू भैण मना
नणद ते भाबी रल बैठीआं (2) / पंजाबी लोकगीत
नणद ते भाबी रल बैठीआं, जीआ कीते सू कौल करार
जे घर जम्मेगा गीगड़ा<ref>बेटा</ref> नी, बीबा देवांगी फुलचिड़िआं<ref>बालों में गूधां जोनेवाला सोने का गहना</ref>
अध्धी अध्धी रात, पिछला ई पहर, भाबो ने गीगड़ा जी जम्मेआ
लै दे नी भाबो फुलचिड़िआं, अड़ीऐ पूरा होया नी करार
ना तेरे बाप घड़ाईआं नी बीबी, ना तेरे वडड़े वीर
फुल-चिड़िआं बादशाहां दे वेहड़े, बीबा साडे ना फुलचिड़िआं
तेवरां विच्चों तेवर चंगेरा, पीया सो मेरी नणदी नू दे
तेवर-बेवर घर रख्ख भाबो, मैं लैणीआं फुलचिड़िआं
गहणिआं विच्चों गहणा आरसी, वे पीया सो मेरी नणदी नू दे
आरसी-पारसी रख्ख छड्ड भाबो, नी मैं लैणीआं फुलचिड़िआं
मझ्झां दे विच्चों बूरी चंगेरी पीया, सो मेरी नणदी नू दे
कालीयां-बूरीयां घर रख्ख भाबो, मैं तां लैणीआं फुलचिड़िआं
रुस्सी रुस्सी नणदी ओह गयी वे पीया, लंग्ग गयी दरिया
दराणीआं-जेठाणीआं पुछण लग्गीआं, वधाई दा की मिलिया
अड़िओ वीर तां मेरा राजे दा नौकर, भैणो ! भैण रुथड़ी मनाई
थाल भरया सुच्चे मोतिआं नी भेणे, उप्पर फुलचिड़िआं
लै नी बीबी! दे असीसां अड़िऐ, पूरा ते होया ई करार
भाई-भतीजा मेरा जुग-जुग जीवे, मेरी भाबो दा अल्लड़ सुहाग
सुच्ची वास्कट वालेया / पंजाबी लोकगीत
यह गीत बेटे की शादी के अवसर पर गाया जाता है।
सुच्ची वास्कट वालेया सोने दे बटन लवा,
शाला तूं जीवें मुरादां वेखी माँ,
अज मेरे राजे दी जंज चड़ी मुरादां नाल,
जीवण जोगे दी जंज चड़ी मुरादां नाल,
इस मेरे सोणे दी माँ खुश पई थीन्दी ए,
जीवण जोगे दी माँ खुश पई थीन्दी ए,
लाल माण के न माण,
सोणेया माण के न माण,
चूड़े वाली वोटी आण,
टिक्के वाली वोटी आण.
चंबा कें राया कें राई चम्बेल,
मरुआ कें राया साडे बुए दे चहुँ चफेर,
सुच्ची वास्कट वालेया सोने दे बटन लवा,
शाला तूं जीवें मुरादां वेखी माँ.
फुल्लां दी बहार राती आयों न / पंजाबी लोकगीत
फुल्लां दी बहार राती आयों न
शाव्वा राती आयों न
फुल गये कुम्ला गोरी मन भायो न
शाव्वा राती आयों न
आसे पावां पासे पावां विच विच पावां कलियाँ
जे मेरा रान्जण न मिलया, मैं ढुंडियां सारियां गालियाँ
आसे पावां पासे पावां विच विच पान्वां रेशम
जे मेरा रान्जण न मिलया मैं ढूंडा सारा टेशन
राती आयों न ...
इक मेरा रान्जण आया-शाव्वा
दिल दा सांजण आया-शाव्वा
दिल दी मस्ती आई- शाव्वा
खिड़ खिड़ हस्दी आई-शाव्वा
इक मेरा लाल गवाचा- शाव्वा
लाल गुपाल गवाचा-शाव्वा
नी सुण मेरिये माए-शाव्वा
दीवा बाल चुबारे-शाव्वा
नी मेरा दिल घबराया-शाव्वा
नी मेरा लाल न आया-शाव्वा
लाल गुपाल न आया-शाव्वा
राती आयों न...
जोगी मैं तो लुट गयी तेरे प्यार में/ पंजाबी लोकगीत
जोगी मैं तो लुट गयी तेरे प्यार में
हाय तुझे इसकी खबर कब होगी
बागे दे विच सपणी जे सुइए
ते कारदी ए मेनू मेनू
बच के निकलीं मेरेया माहिया
कि न लड़ जावे तैनू
लुट्टी हीर वे फकीर दी
हाल वे रब्बा मारी तेरेआं गमां दी.
चलो सहियो चल वेखण चलिए
रांझे दा चबारा
हीर विचारी इट्टां ढोवे
ते राँझा ढोवे गारा
लुट्टी हीर वे फकीर दी
हाल वे रब्बा मारी तेरेआं गमां दी.
चलो सहियो चल वेखण चलिए
रांझे पाई हट्टी
हीर निमाणी कम करेंदी
हाय न होवे खट्टी
लुट्टी हीर वे फकीर दी
हाल वे रब्बा मारी तेरेआं गमां दी.
गोरी दियां झान्जरां / पंजाबी लोकगीत
गोरी दियां झांजरां बुलौन्दिया गैयाँ...
गोरी दियां ,
गलियां दे विच दंड पौन्दियाँ गैयाँ...
गोरी दियां .
अथरी जवानी गल्लां पयी दसदी ,
माह़ी गुस्से हो गया न गल वस दी ,
राह जांदे राहियाँ नू सुनौन्दिया गैयाँ .
गोरी दियां ............................................. ...!
काले जे दुपट्टे ने की पई नीर नी ,
घुण्ड विच नैन ओहदे लए घेर ने ,
मित्रां दा दिल तड़पौन्दिया गैयाँ .
गोरी दियन ...................................!
सान्बे जाण नखरे न अंग अंग दे ,
वीणी उठे नाच्दे बिलोरी रंद गे ,
अशिका दे लहू च नहौन्दिया गैयाँ .
गोरी दियां .........................................!
सांब के तू रख लै निनाणे गोरिये,
रूप दा सिंगार जालीदार डोरिये,
नूरपुरी कोल शरामौन्दियाँ गैयाँ .
गोरी दियां झांजरां...........................!
गलियां दे विच दंड पौन्दिया गैयाँ .
मिट्टी दा बावा (1) / पंजाबी लोकगीत
--इस लोकगीत में एक पत्नी अपने परदेसी पति को याद कर रही है। अभी उसके कोई संतान भी नहीं है तो वो खुद को बहुत अकेला महसूस करती है।--
मिटटी दा मैं बावा बनाणीआं
उत्ते चा दिन्नी आं खेसी
वतनां वाले माण करन
की मैं माण करां परदेसी
मेरा सोहणा माही, आजा वे
बूहे अग्गे लावां बेरीआं
गल्लां घर-घर होंण तेरीआं ते मेरीआं
वे तू शकल दिखा जा वे
मेरा सोहणा माही, आजा वे
बूहे अग्गे पाणी वगदा
साडा कल्लआं दा जी नईओं लगदा
सानूं गल नाल लाजा वे
मेरा सोहणा माही, आजा वे
मिटटी से मैं बच्चा बनाती हूं
उसे कंबल उढ़ाती हूं
जिनके पति साथ हैं, वो खुश हों
मेरा पति तो परदेसी है
मेरे सुँदर माही, आजा वे
घर के सामने बेरी का पेड़ लगाती हूँ
हर घर में हमारी बातें होती हैं
आकर अपना चेहरा दिखा जाओ
मेरे सुँदर माही, आजा वे
घर के सामने पानी बहता है
मेरा अकेले मन नहीं लगता
मुझे सीने से लगा लो
मेरे सुँदर माही, आजा वे
उठ पआ जी मेरे दरद कालजे / पंजाबी लोकगीत
उठ पआ जी मेरे दरद कलेजे
पा दओ नी मेरे माहीए वल चिठ्ठीआं
जा पहुंची चिट्ठी विच नि कचहरी
पढ़ लई नी माही पट्टां उत्ते धर के
छुट गईआं नि हत्थों कलमां दवातां
झुल पई नी हनेरी चार चुफेरे
तुर पआ नी जानी शिखर दुपहरे
आ गिया नी माही विच तबेले
आ माही साडी नब्ज़ जो फड़ लई
दस गोरिये कित्थे दरद कलेजे
मिट गया जी मेरे दरद कलेजे
मैं चली पिया पेकड़े / पंजाबी लोकगीत
मैं चली पिया पेकड़े
तुसी मगरे ही आ जाइओ
मैं ता मिलांगी उत्थे बेबे जी नू
तुसी बापू जी नु मिल आइओ
मगरों करयोजी तुसी पेरीपैणा
पहलां लै जाणा सुणा आइयो
मैं कहूँगी जी मैं नहीं जाना
किते छड्ड के ना जाइओ
थोड़ा बहुता उत्थे मैं रोऊँगी वी
तुसी ऐंवीं ना घबरा जाइओ
दीवा बले सारी रात, मेरया जाल्मा / पंजाबी लोकगीत
दीवा बले सारी रात, मेरया जाल्मा
दीवा बले सारी रात ।
बत्तियाँ बटा रखदी, मेरया जाल्मा
दीवा बले सारी रात ।
आवेंगा ताँ पुच्छ लवांगी, मेरया जाल्मा
कित्थे गुज़ारी सारी रात ।
बत्तियाँ बटा रखदी, मेरया जाल्मा
दीवा बले सारी रात ।
आवेंगा ताँ बुज्झ लवांगी, मेरया जाल्मा
कित्थे गुज़ारी सारी रात ।
दीवा बले सारी रात, मेरया जाल्मा
दीवा बले सारी रात
भावार्थ
--' दीया रात भर जलता है, ओ मेरे ज़ालिम ! दीया रात भर जलता है । बत्तियाँ तैयार करा कर रखती हूँ, ओ
मेरे ज़ालिम ! दीया सारी रात जलता रहता है । तू आयेगा तो मैं पूछ लूंगी, ओ मेरे ज़ालिम ! कहाँ बिताई सारी
रात ? बत्तियाँ तैयार करा कर रखती हूँ, ओ मेरे ज़ालिम ! दीया सारी रात जलता रहता है । तू आयेगा तो मैं
समझ जाऊंगी, ओ मेरे ज़ालिम ! कहाँ बिताई सारी रात ? यह दीया रात भर जलता है, ओ मेरे ज़ालिम !
दीया सारी रात जलता रहता है ।
जे उट्ठ चल्लियों चाकरी, चाकरी वे माहिया / पंजाबी लोकगीत
जे उट्ठ चल्लियों चाकरी, चाकरी वे माहिया
सान्नूँ वी लै चल्लीं नाल वे
अख्खियाँ नूँ नींद क्यों न आई वे
तूँ करेंगा चाकरी, चाकरी वे माहिया
मैं कत्तांगी सोहणा सूत वे
अख्खियाँ नूँ नींद क्यों न आई वे
इक्क ट्का तेरी चाकरी, चाकरी वे माहिया
लख्ख टके दा मेरा सूत वे
अख्खियाँ नूँ नींद क्यों न आई वे
भावार्थ
--'यदि काम पर जाने के लिए तुम तैयार हो, काम पर जाने को प्रीतम ! तो मुझे भी अपने साथ ले चलो ।
अजी, मैं भी कहूँ, मुझे नींद क्यों नहीं आती ? तुम करोगे नौकरी, ओ मेरे प्रीतम ! और मैं कातूंगी सूत सुन्दर
मेरे प्रिय ! अजी, मैं भी सोचती हूँ, ये नींद क्यों नहीं आती ? एक रुपए की नौकरी तुम्हारी, ओ प्रीतम ! मेरा
सूत होगा एक लाख का । अजी, मैं भी कहूँ मुझे आख़िर नींद क्यों नहीं आती ।'
Comments